Trudności adaptacyjne w rodzinie zastępczej

Iwetta Krzyżanowska - pedagog
Mgr pedagogiki, Ośrodek Rodzinnej Opieki Zastępczej Towarzystwa NASZ DOM, Wrocław

Wejście dziecka do rodziny zastępczej jest sytuacją trudną zarówno dla niego jak i dla rodziny. Opiekunowie jednak podejmują świadomą decyzję i aby uzyskać kwalifikacje przechodzą 3 miesięczne szkolenie. Dziecko, nawet, jeśli będąc w placówce marzy o rodzinie z reguły zupełnie nie jest przygotowane do tak ogromnej zmiany, jaką jest wejście do rodziny.

RADY RODZICÓW ZASTĘPCZYCH DLA RODZICÓW ZASTĘPCZYCH

• Jeśli nie wiecie, co zrobić, pytajcie innych rodziców zastępczych, nie zawsze pomogą, ale na pewno zrozumieją i to czasem wystarczy.
• Mówcie o swoich problemach głośno, nie zamykajcie się w swoich czterech ścianach.
• Nie dajcie się manipulować ani dzieciom ani instytucjom.
• Jeśli macie problemy z dziećmi nie szukajcie winnych i nie pozwólcie nikomu się oskarżać; szukajcie rozwiązań. Kiedy się coś nie uda, nie pozwólcie, aby ktoś budował w was poczucie winy.
• Zawsze kierujcie się dobrem dziecka.

Do najczęściej spotykanych trudności wychowawczych obserwowanych u dzieci przebywających w rodzinach zastępczych należą:

1. choroba sieroca;
2. lepkość uczuciowa – szczególnie u dzieci małych – przymilanie się, szukanie dla siebie najlepszych rodziców;
3. nieumiejętność tworzenia więzi emocjonalnych – lęk przed zależnością emocjonalną, chłód uczuciowy, obojętność, niechęć, wrogość;
4. nieufność, lękliwość, strach przed bliskością, dotykiem;
5. agresja wobec: rodziców, rodzeństwa, rówieśników, nauczycieli, zwierząt, przedmiotów itd. - stosowanie przemocy w rozwiązywania różnych sytuacji życiowych.;

1. nieumiejętność obdarzenia dziecka uczuciem i okazywania mu uczuć, strach przez nawiązaniem więzi emocjonalnej z dzieckiem i przed przywiązaniem się dziecka;
2. obcy zapach dziecka utrudniający bliższe kontakty z nim (czasem nawet przez kilka miesięcy);
3. pojawiające się uczucia wstrętu i odrazy wobec dziecka wywołane niektórymi jego zachowaniami;
4. oczekiwanie i brak wdzięczności ze strony dzieci;
5. trudności w kontaktach z rodziną naturalną dziecka;